Overzicht

De zwarthandboswolfspin is pas sinds het jaar 2000 een officiële soort. Dat komt omdat ze lang verward werd met een andere wolfspin, namelijk de zwartstaartboswolfspin.

De zwartkop is een muisgrijze zangvogel met een gitzwart ‘petje’. Vrouwtjes hebben een roodbruin petje. De zang is luid en zeer melodieus.

In niet of weinig bemeste graslanden kan je wasplaten vinden. De Zwartwordende wasplaat is één van de algemenere soorten en gemakkelijk herkenbaar aan zijn puntige hoed en zwartverkleuring bij ouderdom. De Zwartwordende wasplaat is een zeer variabele soort, wat betreft grootte en kleur.

De Zwavelzwam is een opvallende verschijning die je momenteel op zowel levende loofbomen als rottende stronken kan zien. Hij is zeer gemakkelijk te herkennen aan zijn oranje tot felgele kleur die bij ouder worden volledig uitbleekt. Deze parasiet die na het doden van de boom verder leeft als saprofyt is een echte bruinrotter. Deze groep van houtafbrekers wordt gekenmerkt door het feit dat ze enkel cellulose kunnen afbreken, waardoor bruine uiteenvallende blokjes houtstof overblijven. Cellulose kan je in feite vergelijken met ijzerdraad in gewapend beton.

De zwerminktzwam is een algemene inktzwam die steeds in grote groepen wordt gevonden op dood hout of schors van levende bomen. De paddenstoeltjes hebben een klokvormig hoedje met een diameter van amper 1 cm. De inkt vloeit hier dus niet zo overvloedig en duidelijk zoals bij de grote broer (Geschubde inktzwam). Toch kan je, als je goed kijkt, de rijpe zwarte sporen als inktvlekjes op de plaatjes zien. Maar duidelijkere kenmerken van deze soort zijn: de bleke tot muisgrijze, gegroefde en fijnbehaarde hoed en de behaarde steel. Je kan best gebruik maken van een loep om deze kenmerken duidelijk te zien.